Hoe beschermt de wijnboer zich tegen issues zoals problematiek export USA,?

Belastingen op het gebied van wijn, maar niet alleen: de bijeenkomst, gesponsord door de Italiaanse Boerenbond in de Conterno en Fantino wijnmakerij in Monforte, was een gelegenheid voor een overzicht van de uitdagingen die de producenten in de Langhe te wachten staan. "We zullen de waarheid over de rechten kennen op 19 februari: op die dag zullen de lijsten met producten waarvoor ze zullen worden afgekondigd, bekend worden gemaakt. Pas dan weten we of er wijn bij zal zijn". Dino Scanavino van Asti, nationaal voorzitter van de Italiaanse Boerenbond, verduidelijkt de chronologische termen van de kwestie. Het besluit om het protectionistische beleid in Italië aan te scherpen - het percentage wijn is vandaag de dag 25 procent van de waarde van de goederen die de Verenigde Staten binnenkomen: het kan oplopen tot 100 procent - hangt af van de Amerikaanse president Donald Trump.

Er is geschreven dat de casus belli de winderige invoering van de webbelasting op de reuzen van de internethandel zou zijn. "De realiteit is een andere: plichten zijn een manier om de markt te reguleren bij gebrek aan instrumenten zoals bilaterale overeenkomsten die de handel kunnen reguleren", aldus de nummer één in het acroniem van de landbouwvakbond. "De markt groeit minder dan de productie, dat is het echte probleem: als een staat zich bedreigd voelt, reageert hij dienovereenkomstig. Waarschijnlijk als we de Ttip hadden, zou de kwestie van de plichten niet aan de orde komen. De verwijzing naar de overeenkomst die bekend staat als het trans-Atlantische handels- en investeringspartnerschap, de overeenkomst tussen de VS en de EU voor de totstandbrenging van de grootste ruimte van vrij verkeer van goederen in de wereld, is sinds 2016 een dode letter na de mislukking van de besprekingen. "Tarieven investeren een gebied, dat van de wereldpolitiek, dat verder gaat dan de relaties die wijselijk zijn opgebouwd door ondernemerscapaciteit".

Relaties die zo'n anderhalf miljard euro aan Italiaanse wijnexport over de hele wereld waard zijn. "Laten we niet vergeten dat de export naar het Verenigd Koninkrijk alleen al 830 miljoen euro bedraagt: Brexit is nu een realiteit en zal ook een bureaucratische last zijn die wordt bepaald door de grens die de goederen zullen moeten overwinnen". De uitdagingen voor de wijnwereld hebben, naast de plichten, ook invloed op de onderhandelingen over de tekst die de handel met de Mercosur-zone, de organisatie van de Zuid-Amerikaanse landen, zal reguleren. "De angst is dat onze agro-voedingsmiddelen zullen worden gebruikt als ruilmiddel: we zullen de concurrentie moeten aangaan met landen als Argentinië en Chili. Dit vertaalt zich niet alleen in vlees en graan, maar ook in gebieden die geschikt zijn voor wijnstokken, en ik ben bang dat we niet de kracht zullen hebben om ons daartegen te verzetten.

Het is een somber landschap, vergezeld van een cijfer voor directe telers, dat 450.000 mensen in ons land telt die zijn ingeschreven in de sociale zekerheid: in absolute termen iets meer dan een procent van de actieve bevolking van het schiereiland. De bedrijven met een omzet tussen 50 en 200 duizend euro zijn het talrijkst, met 150 duizend ondervraagde werknemers.  De uitweg uit de impasse wordt op ferme wijze aangegeven door, Claudio Conterno, die verantwoordelijk is voor Cia voor de Granda. "Dat van de rechten is een verhaal dat in de jaren '80 al een precedent had: in dat geval werd er veel wijn naar de opslagplaats gestuurd; na zes maanden werd de maatregel ingetrokken en stortte de prijs in", legt de barolist uit. "Wat we moeten doen is nieuwe ruimtes voor onszelf creëren door naties te verkennen waarin we weinig hebben geïnvesteerd, door onze exportquota's te verdunnen om concentratie van stromen naar één staat te voorkomen. Op deze manier kunnen we reddingsboeien creëren en het beleid van marktagressie, dat het fortuin van Frankrijk heeft gemaakt, voortzetten.

Bovenaan de lijst met doelstellingen staan de markten van Vietnam en Mongolië. "We produceren niet om de wereld te voeden: onze structuren zouden niet geschikt zijn voor dit doel. Wij produceren voor degenen die meer kunnen uitgeven, de ontwikkelingsperspectieven voor onze landbouw zijn gekoppeld aan de kwalificatie van tussenproducten die nog geen sterke identiteit hebben gevonden", is de conclusie van Scanavino.